Jacobskruidkruid vormt een ernstig gevaar voor paarden, pony's en ezels. Het eten van dit kruid kan voor deze dieren de dood betekenen. Overleven zij een vergiftiging, dan zullen zij nooit volledig herstellen.
» Klik hier voor een volledig dossier over jacobskruiskruid.
Jacobskruiskruid valt erg moeilijk te bestrijden en vermenigvuldigt zich snel. Het is dus alarmerend om elke zomer opnieuw te moeten vaststellen dat dit gevaarlijke kruid steeds meer voorkomt. Ook vandaag is dit weer overduidelijk. Jacobskruiskruid verovert talloze weiden, natuurgebieden, perceelranden, wegbermen... Sommige staan zelfs overvol.
Het kruid moet dringend bestreden worden om ernstige gevolgen te vermijden. Helaas gebeurt er op het terrein weinig of niets. Het probleem wordt grondig onderschat. Iedereen die weiden, bermen,... in beheer heeft, wordt dan ook opgeroepen om jacobskruiskruid te bestrijden. Enkel indien iedereen een steentje bijdraagt kan de plant teruggedrongen worden. Voeder bovendien nooit hooi dat afkomstig is uit weiden waarop jacobskruiskruid staat en let op als u kruidenmengsels met wilde bloemen gebruikt. Deze bevatten soms jacobskruiskruid, wat eigenlijk totaal onverantwoord is.
Onder normale omstandigheden zullen de paarden het vies smakende (bittere) plantje vermijden. Indien er voldoende gras beschikbaar is, raken ze het jacobskruiskruid dus meestal niet aan. Als de plant verdroogt (in tijden van droogte of na het maaien), verdwijnt echter de bitterheid en wordt het wel gegeten. Bij verdroging verliest jacobskruiskruid daarenboven niets aan giftigheid en worden de giftige bestanddelen dus nog steeds door de dieren opgenomen.
Met jacobskruiskruid in hooiweiden is dus voorzichtigheid geboden. In hooi of voordroog blijft de plant giftig en wordt deze niet herkend door de paarden. Het is bijgevolg erg belangrijk om de plant uit hooi of kuilvoer te weren. Bij het eten van deze ruwvoeders hebben de paarden veel minder de kans om hun voedsel te selecteren zodat het risico op intoxicaties dan nog aanzienlijk hoger ligt dan bij gewone weidegang.
De studie bracht aan het licht dat manege- en pensionstalhouders in Vlaanderen de plant wel degelijk kennen. Toch verklaarden drie uitbaters dat ze er nog nooit van gehoord hadden. Gezien het gevaar dat jacobskruiskruid voor paarden kan betekenen, is dit toch wel een probleem.
54% van de uitbaters beschouwt de aanwezigheid van jacobskruiskruid in de streek waar ze gevestigd zijn als een probleem. 18% maakt zich zelfs grote zorgen. Toch vindt 38% van de manege- en pensionstalhouders het jacobskruiskruid in hun streek niet problematisch. In Limburg en Oost-Vlaanderen ziet men de aanwezigheid van jacobskruiskruid in de omgeving problematischer dan in de andere provincies.
Maar liefst 41% van de ondervraagden komt jacobskruiskruid tegen op hun weiden. Gelukkig slaagt 70,4% van hen erin om de plant redelijk tot zeer goed te bestrijden. Voor bijna 16% van de manege- en pensionstaluitbaters is de strijd tegen jacobskruiskruid een moeilijke opdracht. De grootste bekommernissen voor de bevraagden zijn de wegbermen en natuurgebieden waar deze plant welig tiert alsook de algemene opmars van de plant.
Jacobskruidkruid vormt een ernstig gevaar voor paarden, pony's en ezels. Het eten van dit kruid kan voor deze dieren de dood betekenen. Overleven zij een vergiftiging, dan zullen zij nooit volledig herstellen.
» Klik hier voor een volledig dossier over jacobskruiskruid.
» Klik hier voor een volledig dossier over jacobskruiskruid.
Jacobskruiskruid valt erg moeilijk te bestrijden en vermenigvuldigt zich snel. Het is dus alarmerend om elke zomer opnieuw te moeten vaststellen dat dit gevaarlijke kruid steeds meer voorkomt. Ook vandaag is dit weer overduidelijk. Jacobskruiskruid verovert talloze weiden, natuurgebieden, perceelranden, wegbermen... Sommige staan zelfs overvol.
Het kruid moet dringend bestreden worden om ernstige gevolgen te vermijden. Helaas gebeurt er op het terrein weinig of niets. Het probleem wordt grondig onderschat. Iedereen die weiden, bermen,... in beheer heeft, wordt dan ook opgeroepen om jacobskruiskruid te bestrijden. Enkel indien iedereen een steentje bijdraagt kan de plant teruggedrongen worden. Voeder bovendien nooit hooi dat afkomstig is uit weiden waarop jacobskruiskruid staat en let op als u kruidenmengsels met wilde bloemen gebruikt. Deze bevatten soms jacobskruiskruid, wat eigenlijk totaal onverantwoord is.
Gevaar
Een langdurige opname van, zelfs een geringe, dagelijkse hoeveelheid jacobskruiskruid kan de lever van paardachtigen ernstig aantasten, met ziekte en mogelijk sterfte als gevolg. Bij paarden met leverinsufficiëntie of –cirrose wordt steeds eerst aan jacobskruiskruidvergiftiging gedacht als mogelijke oorzaak. Er bestaat geen specifieke therapie en wegens de slechte genezingskansen zijn vooral preventieve maatregelen aangewezen.Onder normale omstandigheden zullen de paarden het vies smakende (bittere) plantje vermijden. Indien er voldoende gras beschikbaar is, raken ze het jacobskruiskruid dus meestal niet aan. Als de plant verdroogt (in tijden van droogte of na het maaien), verdwijnt echter de bitterheid en wordt het wel gegeten. Bij verdroging verliest jacobskruiskruid daarenboven niets aan giftigheid en worden de giftige bestanddelen dus nog steeds door de dieren opgenomen.
Met jacobskruiskruid in hooiweiden is dus voorzichtigheid geboden. In hooi of voordroog blijft de plant giftig en wordt deze niet herkend door de paarden. Het is bijgevolg erg belangrijk om de plant uit hooi of kuilvoer te weren. Bij het eten van deze ruwvoeders hebben de paarden veel minder de kans om hun voedsel te selecteren zodat het risico op intoxicaties dan nog aanzienlijk hoger ligt dan bij gewone weidegang.
Bevraging bij maneges en pensionstalhouders
Het Vlaams Paardenloket bevroeg 53 Vlaamse manege- en pensionstalhouders over de problematiek rond jacobskruiskruid. Al deze uitbaters hadden weiland ter beschikking voor de paarden op hun bedrijf. Meer dan de helft van hen was gevestigd in Antwerpen (28,9%) of Oost-Vlaanderen (25%).De studie bracht aan het licht dat manege- en pensionstalhouders in Vlaanderen de plant wel degelijk kennen. Toch verklaarden drie uitbaters dat ze er nog nooit van gehoord hadden. Gezien het gevaar dat jacobskruiskruid voor paarden kan betekenen, is dit toch wel een probleem.
54% van de uitbaters beschouwt de aanwezigheid van jacobskruiskruid in de streek waar ze gevestigd zijn als een probleem. 18% maakt zich zelfs grote zorgen. Toch vindt 38% van de manege- en pensionstalhouders het jacobskruiskruid in hun streek niet problematisch. In Limburg en Oost-Vlaanderen ziet men de aanwezigheid van jacobskruiskruid in de omgeving problematischer dan in de andere provincies.
Maar liefst 41% van de ondervraagden komt jacobskruiskruid tegen op hun weiden. Gelukkig slaagt 70,4% van hen erin om de plant redelijk tot zeer goed te bestrijden. Voor bijna 16% van de manege- en pensionstaluitbaters is de strijd tegen jacobskruiskruid een moeilijke opdracht. De grootste bekommernissen voor de bevraagden zijn de wegbermen en natuurgebieden waar deze plant welig tiert alsook de algemene opmars van de plant.
Dossier
Op onze website vindt u een uitgebreid dossier over jacobskruiskruid. Hierin vindt u heel wat fotomateriaal om de plant beter te kunnen herkennen. Daarnaast voegden we ook enkele studies en uitgebreide info toe over de gevaren en de bestrijding van het kruid.Jacobskruidkruid vormt een ernstig gevaar voor paarden, pony's en ezels. Het eten van dit kruid kan voor deze dieren de dood betekenen. Overleven zij een vergiftiging, dan zullen zij nooit volledig herstellen.
» Klik hier voor een volledig dossier over jacobskruiskruid.
In Beeld
